Atta Troll. Ein Sommernachtstraum
Text by Heinrich Heine (1797-1856)
Caput VII - français
Vorrede | I |
II | III | IV |
V | VI | VII |
VIII | IX | X | XI |
XII | XIII | XIV |
XV
XVI | XVII | XVIII | XIX |
XX | XXI | XXII |
XXIII | XXIV | XXV |
XXVI | XXVII
Düster, in der düstern Höhle, Hockt im trauten Kreis der Seinen Atta Troll, der Menschenfeind, Und er brummt und fletscht die Zähne: »Menschen, schnippische Kanaillen! Mich verletzte stets am meisten Wenn ich in dem weißen Antlitz Weit impertinenter noch Immer lächeln sie! Sogar Immer lächeln sie! Sie lächeln Ja, der Tanz, in alten Zeiten, Also vor der Bundeslade Also hab auch ich den Tanz Dieser Beifall, ich gesteh es, Aber selbst im Enthusiasmus |
Vorrede | I |
II | III | IV |
V | VI | VII |
VIII | IX | X | XI |
XII | XIII | XIV |
XV
XVI | XVII | XVIII | XIX |
XX | XXI | XXII |
XXIII | XXIV | XXV |
XXVI | XXVII